افرا جان می دونم تجربه ای که داشتی برات سخته گاهی هم تحملش سخت تره .
اما تو دو راه داری یعنی همه ی ما آدم ها توی این موقعیت ها همین دو راه رو داریم یکی فرار از همه این موقعیت ها و مشابه اونها که توی این زمونه غیر از محرومیت نسیبت نمی کنه و دوم اینکه به قول دوست مان امیر بایستی و باهاش مبارزه کنی تا افرایی از این شعله بیرون بیاد که طالبش هستی .
برای شروع سعی کن اون حادثه رو تعریف کنی این طور قدرت واقعی اونو می فهمی ...نه اونی که توی ذهنت پروروندی و بهش شاخ و برگ دادی و حالا توی تاریکی نشستی و داری از ترسش به خودت می پیچی...
سعی کن بنویسیش حتی اگه خواستی فقط برای خودت
بعدش ...
|